Ik ben een echte fundamentalist

Wat is een fundamentalist? Is het niet iemand, die terugkeert naar zijn fundament?

Vaak worden zelmoordterroristen aangeduid als fundamentalist. Maar dat zijn ze nu juist niet. Het zijn meestal verwarde jongeren, die zichzelf volledig kwijt zijn. En vaak worden ze misbruikt, door cynische mensen, die macht willen krijgen door terreur.

Bij fundamentalisme denkt men vaak aan moslim-mannen, die de vrouw willen onderdrukken. De paus en co lijken dat ook te willen. Maar zijn deze mensen teruggegaan naar hun fundament? Of volgen ze slaafs de leer van hun voorouders? Of leven ze gewoon hun instincten uit? Of zijn ze de slaaf van de resultante van een oude leer in combinatie met hun instincten?

Mijn vader was van zwaar gereformeerde huize, vrijmetselaar, spiritist, alcoholist en psychopaat. Mijn moeder is opgevoed in een katholiek klooster door stapelgekke nonnen, met het bijgeloof van de jaren '20 en 30 van de vorige eeuw. Beiden waren totaal ongeschikt om kinderen op te voeden, volgens een klinisch psychiater. Op zeven-jarige leeftijd werd ik in een kindertehuis geplaatst en had ik enige bescherming. Op 11-jarige leeftijd plaatste men mij weer bij mijn psychotische moeder zonder goede reden. In het eindverslag van het kindertehuis stelde men zelfs: "Hij heeft de intelligentie voor gymnasium, maar dat zal bij moeder thuis niet lukken". Inderdaad. Bovendien bleef de afgesproken begeleiding van voogdijvereniging Kinderzorg totaal achterwege.

Zou ik een 'normaal' kind zijn geweest, dan was ik drugsverslaafde of drugsdealer of terrorist geworden. Gelukkig was ik 'abnormaal'. Op 8-jarige leeftijd kocht ik (in het kindertehuis) mijn eerste scheikunde-doos. Op 12-jarige leeftijd had ik op zolder een compleet laboratorium. (Met stoffen waarvoor je tegenwoordig gearresteerd zou worden.) Ook op 12-jarige leeftijd ging ik met mijn moeder mee naar een Mazdaznan-cursus. Mazdaznan is een soort perzische yoga, gebaseerd op de leer van de oude zarathoestriers. Ik werd meteen vegetarier en begon met een immer voortdurende geestelijke ontwikkeling. Dagelijks ademoefeningen en meditatie. Daarmee hield ik mijn psychische problemen in bedwang.

Op 20-jarige leeftijd vroeg ik psycho-analyse aan. Het psycho-analytisch instituut wees dit af met de woorden: "Je kunt je goed redden in de samenleving. Je psychische fundamenten zijn zodanig beschadigd, dat psycho-analyse alleen maar risico's biedt." Daar hebben we het: psychische fundamenten. Om deze te repareren moest ik wel een fundamentalist worden. Ik moest en zou naar mijn fundamenten. Maar hoe doe je dat?

Meditatie en ademoefeningen hielpen me om mijn geest te beheersen. Maar daarmee werd de barriere tussen mij en mijn beschadigde fundamenten alleen maar sterker. Ik probeerde van alles: Behaviorisme, Jungiaanse en Freudiaanse psychologie. alfa-training, silva mind control, alchemie, magische rituelen, sjamanisme. Ik maakte van een 555-ic een primitieve brainmachine, compleet met TENS (neuro-electrische stimulatie) en gebruikte deze in combinatie met zelfhypnose-cassettes. Weinig vooruitgang. Wat nu?

De doorbraak kwam na het lezen van boeken van John C. Lilly. Deze beschreef zijn experimenten met LSD. In die tijd was ik nog fel tegen drugs, maar na het lezen van Lilly besloot ik LSD te proberen. LSD is eigenlijk geen drug, althans geen verdovend middel. Het is eerder 'dynamiet voor de geest'. Bij verkeerd gebruik vernietigend. Bij juist gebruik een hulpmiddel om fundamentalist te worden.

Ik begon met het innemen van zaden van Morning Glory. Dat zal in 1985 geweest zijn, rond mijn 24e. Ik zag mezelf als een robot, die zijn vaste programma's afdraaide. Daarna kreeg ik van een vriend een papertrip: dat bracht me echt verder. Ik verdiepte me in die tijd in de ijslandse mythen rondom Yggdrasil, de wereldboom. Ik veranderde in Surtr, de vuurreus. In de mythologie verbrandt Surtr de oude wereld, zodat er plaats komt voor een nieuwe. In mijn visioen vertrapte ik mijn oude wereld en schiep een nieuwe. Vanaf dat moment ging ik snel dieper en dieper in de oude germaanse mythologie.

De belangrijkste werken over de germaanse mythologie zijn de twee Edda's uit IJsland. De ene is geschreven door een tot het christendom bekeerde heiden: Snorri Sturlusson. De andere door een christelijke priester. Ze hebben het heidendom min of meer beschreven zoals het was. Vergelijken we het met de Bijbel of de Rig Veda, dan is er een belangrijk verschil. De Bijbel en Rig Veda zijn bewerkt, gepolijst, mooier gemaakt. De Edda's bevatten rauwe mythen. Ze brengen ons terug naar onze oorsprong. Intellectueel zijn ze niet te begrijpen. Men moet ze ervaren.

In april 1987 besloot ik mezelf in te wijden zoals de oude Ulf-hedh-nar. Ulf betekent wolf, hedh betekent huid en een nar is een ingewijde. Ulf-hedh-nar zijn de oude weerwolven, een sjamanen-cultus van het oude europa. Weer betekent man, weerwolf betekent wolfman of wolfmens. Vergeet de hollywood-fabels. Vergelijk weerwolven liever met de luipaardmensen uit Afrika. Vergeet ook het idee dat men zich letterlijk in een wolf veranderde. Men werd op sjamanistische wijze een wolf, in een soort trance. Probeer dit niet intellectueel te begrijpen. Het eten van brood en drinken van wijn en dan geloven dat je het vlees eet en het bloed drinkt van Jezus is intellectueel even onbegrijpelijk. Verklaren dat katholieken zichzelf beschouwen als kanibalen, is belachelijk. De fabel dat je weerwolf wordt wanneer je door een weerwolf gebeter wordt, is even belachelijk.

In april 1987 hing ik mezelf in een leren zak en bleef negen dagen in die zak. De oude germanen deden dat vermoedelijk zonder eten en drinken. Maar die hingen in een boom in een woud waar het regelmatig regende. Jezelf in een boom hangen is in Nederland een beetje moeilijk. Dus deed ik het in huis en zorgde ik voor voldoende water.

Veel mensen zullen wellicht concluderen, dat ik inderdaad gek ben. Of fundamentalist. Tegen Christenen zou ik zeggen: Word ook fundamentalist. Ga eens naar de woestijn om eens lekker te vasten. 40 dagen is misschien wat veel, maar zeven dagen moet wel kunnen. Of google eens op 'Vision Quest' en kijk waar je terecht komt.

Na deze inwijding nam ik ontslag en begon te schrijven aan mijn levenswerk: de cursus Yggdrasil. Deze cursus heeft 48 CD's met 2 TRANCE-FORMATIES per cd. Een TRANCE-FORMATIE is een geleide visualisatie. Je kunt ze enigzins vergelijken met de Exercitia van Loyola. Maar er zit veel meer techniek achter TRANCE-FORMATIE. Op de achtergrond is een door een computerprogramma gegenereert geluidsignaal, met daarin een differential beat. Deze beat-frequentie helpt je om naar een bepaald niveau van bewustzijn (alfa of theta) te gaan. TRANCE-FORMATIE kan worden gecombineerd met een brainmachine, maar dat is niet noodzakelijk.

In de 96 TRANCE-FORMATIES word je geleid door de mythologische werelden van de wereldboom Yggdrasil. De reizen door de ijswerelden en de vuurwerelden kun je vergelijken met de mythologische reis door Dante's Inferno, zonder de politieke implicaties. In de TRANCE-FORMATIES word je geestelijk door elkaar geschud en vaak uit elkaar getrokken, totaal vernietigd, fijn gemalen. Dit aspect komt ook voor in visualisatie van Tibetaanse sjamanen, waarbij men zich voorstelt, dat men het lichaam of lager zelf offert aan de demonen, die ons dan verscheuren.

In Yggdrasil wisselt je identiteit voortdurend. De TRANCE-FORMATIE over Ragnarokkr, de ondergang van de regerende machten (of wereldondergang), maakt dat goed zichtbaar. Het ene moment ben je een kleinzielig ego. Je waant je veilig in een zelfbedachte wereld. De zon en de maan bewegen volgens jouw wetten. Vervolgens ben je Surtr, de vuurreus, en je lacht om het wereldbeeld van je ego. Met een gigantisch vlammend zwaard splijt je het bolwerk van je ego. Als je ego kijk je naar de hemel en een vlammend zwaard splijt deze open. Als Surtr verbrand je de wereld van je ego. Dan poor je met je zwaard in de buik van Jormungandr, de Midgaardslang. Deze wordt wakker, haar staart floept uit haar bek en met tomeloos geweld rijst zij op uit de oerzee.

Dan ben je zelf Jormungandr. Je ziet de wereld als een klein eiland, dat drijft op de oerzee. Je duikt onder dit eiland en brandend van toorn rijs je onder het midden van het eiland omhoog. Met je geweldige kop splijt je het eiland open. Eindeloos rijs je omhoog en omhoog, als een vurige brandende slang. Als een oneindige vuurzee rijs je kilometers omhoog, en je breekt dwars door het eiland. Je scheurt het eiland open, en het breekt in stukken uiteen. Eindeloos rijs je omhoog en omhoog, en je verenigt je met de schepper. En je beseft nu dat jij en de schepper één zijn. Je bent nu één met de schepper en je ervaart de eenheid met alles wat leeft.

De bovenstaande alinea komt in het hindoeisme terug als de kundalini-slang, als Shakti die zich verenigt met Shiva.

Ben ik een fundamentalist? Eerder een pre-fundamentalist. Ik ben onder mijn beschadigde fundamenten afgedaald en heb deze opgeruimd. Ik ben onder de fundamenten van de bestaande religie's gedoken en ben teruggegaan naar de oorsprong. In oorsprong zijn de religie's één. Uiteindelijk komen ze voort uit de directe ervaring van de meest primitieve krachten in de menselijke geest.

Wat ik hier ga zeggen over het Christendom geldt ook voor het Jodendom en de Islam. Maar die religie's ken ik niet goed genoeg. Ik beperk me tot het Christendom. Daarbij wil ik aantekenen: 'Het Christendom' bestaat niet, 'de Christen' bestaat ook niet. Er zijn veel 'esoterische christenen' voor wie het volgende niet geldt. De volgende opmerkingen gaan vooral over mensen, die vaak in de kerk rondhangen en die tamelijk bijbelvast zijn. In andere woorden: voor dogmatische Christenen.

Dogmatisme is iets heel anders dan fundamentalisme. Bij de dogmatist overheerst het dogma of leerstelling. Bijvoorbeeld het dogma: De bijbel is gods woord. God kan en mag alleen dingen zeggen, die in overeenstemming zijn met de bijbel. Stuurt hij een engel die iets nieuws zegt, krijgt ie een inktpot naar zijn harses. (Zoals Luther zou hebben gedaan!).

Zo bekeken gebruiken Christenen de bijbel als 'afweergeschut tegen god'. En als boven geformuleerd kan men stellen: Dat is godslastering. Persoonlijk geloof ik niet, dat je god kunt lasteren. Maar in het Christendom speelt godslastering een sterke rol. Te stellen, dat God zich MOET beperken tot de bijbel, is buitengewoon aanmatigend. Lees hierover Jesaja. Deze profeet ging heel lang geleden al flink tekeer tegen hoogmoedige mensen, die dingen leren, die door mensen bedacht zijn, terwijl hun harten van het goddelijke geweken zijn.

Een fundamentalist gaat terug naar de fundamenten en heeft een hekel aan dogma's. Dogma's zijn gevangen in taal en cultuur en behoren tot de hogere lagen van de menselijke geest. De fundamentalist gaat terug naar de directe ervaring, die ver voor de taal en cultuur komt. De directe ervaring trekt zich niets aan van dogma's. Maar dogma's kunnen wel de directe ervaring verhinderen.

Het Christendom zie ik niet als een religie maar als een gevangenis. De Christenen laten zich in slavernij binden door een boek: de bijbel. Volgens de dogma's is de bijbel gods woord. Volgens mij is de bijbel mensenwerk en een politiek instrument.

Mensen herscheppen de wereld volgens hun innerlijke beelden. Zo begonnen Christenen op zeker moment kerken te bouwen. Geen eenvoudige gebouwtjes waar je droog en warm kon mediteren. Neen, gigantische ego-centrische stenen gebouwen. Kijk ons eens groots zijn! Onze kerk is de grootste! Als kleine jongetjes die de grootste penis willen hebben. De oude kerken zijn vooral enorm, koud en disfunctioneel. Het zijn gevangenissen voor het lichaam, zoals de bijbel een gevangenis is voor de ziel. Jezus zelf predikte eenvoud: eenvoudige kleding, eenvoudig gedrag. Denk je, dat Jezus kathedralen had willen bouwen?

De kerken zijn sociale instellingen en hebben niets te bieden aan fundamentalisten. De romeinse adel heeft van het geloof een Christelijke religie gemaakt: zeer goed georganiseerd en hierarchisch. De kerken werden plaatsen om het volk te indoctrineren en in bedwang te houden. Kerk en adel hebben eendrachtig samengewerkt om het volk geknecht te houden. Pas met de Verlichting kwamen er scheuren in dit machtsbolwerk. Niet door de Verlichting zelf, maar door technologische vooruitgang. Na de komst van de stoommachine verschoof de macht van grondbezitters naar kapitaalbezitters en ingenieurs. De adel verloor zijn machtsbasis. Hun bondgenoten, de priesters, waren verdacht wegens hun collaboratie met de adel.

Al dit politieke geneuzel is volstrekt onbelangrijk voor de fundamentalist. Een fundamentalist zoekt de waarheid diep in zchzelf en onttrekt zich aan de indoctrinatie van de heersers van het moment. De oorsprong van onze geest is ouder dan de mensheid. Wereldoorlogen en revoluties zijn niet meer dan rimpelingen aan de oppervlakte, onbelangrijke voorbijgaande gebeurtenissen.

Marx stelde terecht: Religie is opium voor het volk. Vaak heb ik gekscherend gesteld: "Men moet de bijbel op lijst 1 van de opiumwet zetten. Men raakt er door bedwelmd en de bijbel is schadelijk voor de volksgezondheid. Hoe vaker je er in leest, hoe gestoorder je wordt." Kijkt men naar seriemoordenaars en sektarische gekken in de USA, dan zijn bewijzen hiervoor snel gevonden. De bijbel is maar al te vaak een bron waaruit psychopaten naar hartelust ellende putten. Hetzelfde kan gezegd worden van de Koran. Zelfmoord-terroristen putten naar hartelust uit de Koran. Christelijke terroristen baseren zich op de bijbel, wanneer ze een abortusarts doodschieten of een abortuskliniek opblazen.

'Ware Christenen' en 'ware Moslims' beweren, dat de terroristen geen 'echte Christenen/Moslims' zijn. Maar dat zeggen de terroristen ook van de gematigden. Uiteindelijk meent iedere groep de wijsheid in pacht te hebben en dat de anderen het allemaal verkeerd zien. Maar deze woordgevechten worden gevoerd, door mensen die bang zijn om af te wijken van wat men geleerd heeft. Pappa of mamma heeft hun verteld, dat hun heilige boek het juiste is en dat ze goed zijn als ze daar aan vasthouden. Woordvechters bestrijden elkaar vanuit hun dogma's. Hun dogma's zijn kastelen, waarmee zij geestelijke belegeringen kunnen doorstaan en waar vanuit zij aanvallen kunnen doen op naburige kastelen.

Geloof en religie zijn twee totaal verschillende dingen. Een religie is een sociale ordening en heeft sociale ordening ten doel. In een religie bestaat zoiets als ketterij: Iedere gedachte en iedere daad die de sociale ordening verstoort kan worden gebrandmerkt als ketterij. Beschuldiging van ketterij leidt vaak tot uitstoting en buitensluiting. In een religie heeft men de keus: de dogma's accepteren of beschuldigd worden van ketterij en uitgestoten worden. Geloof daarentegen is iets persoonlijks.

Geloof is ook iets anders dan geloofsbelijdenis. Een geloofsbelijdenis is onderdeel van een religie en bestaat uit het herhalen van de dogma's van die religie. Om dit te illustreren een absurd voorbeeld. Veronderstel dat iemand ter communie gaat en dan als geloofsbelijdenis publiekelijk stelt: "Ik geloof dat de duivel mij op het rechte pad houdt, dat de aartsengelen watjes zijn, die een narcistische psychopaat dienen." Eens kijken hoe snel je buiten staat! Je wordt uitgeworpen in 'de buitenste duisternis'.

Geloof is iets persoonlijks en komt voort uit persoonlijke ervaring. Het wordt wel gevormd door de religie, waarmee men is opgegroeid. Maar het is niet hetzelfde. In de katholieke kerk zijn veel voorbeelden van mensen, die tot het geloof kwamen, werden vervolgd, en na hun dood werden uitgeroepen tot heiligen. Johannes van het kruis, bijvoorbeeld.

Wanneer men tot geloof komt, komt men gemakkelijk in botsing met de machthebbers van de eigen religie. Machthebbers danken hun positie aan het slaafs volgen van 'de leer', het stelsel van dogma's. Het stelsel van dogma's is de gevangenis, die terugkeer naar de fundamenten in de weg staat. Je moet eerst aan deze gevangenis ontsnappen voordat je fundamentalist kunt worden. De meeste geloofsgemeenschappen zijn feitelijk sekten, die steeds de dogma's van de religie herhalen en die verhinderen dat je gaat nadenken. Om te kunnen ontsnappen, moet je eerst weg uit je sekte. Dit zien we ook bij de stichters van de grote religie's.

Jethro, de schoonvader van Mozes, was volgens overlevering een priester in de orde naar Melchi-zedek, een groep die zich baseerde op de oude Zarathoestrische leer. In deze leer werd gebruik gemaakt van het sap van de witte Haoma. In de Rig Veda komt dit sap terug als Somasap. Het brengt je in een toestand, waarin je gemakkelijker bij je fundamenten komt. Mozes trok zich terug op een berg om tot zichzelf te komen. Daar zag hij een braambos branden en kreeg hij direct contact met het goddelijke. Was hij 'stoned als een garnaal'? Had hij iets gebruikt, zoals de witte Haoma? Of was hij door langdurig vasten in een trance geraakt?

Jezus zou 40 dagen in de woestijn hebben gevast. Lijkt me een beetje overdreven, fysiologisch vrijwel onmogelijk. Maar wat doet vasten in eenzaamheid met ons?

Ik herinner mij een proefschrift van de erasmus universiteit, volgens mij van Dr. Schouten. Volgens dit proefschrift maken de hersenen LSD-achtige stoffen aan indien men een dieet volgt met te weinig koolhydraten. Een dieet van puur vlees maakt mensen gek en dat heeft een fysiologische basis. Langdurig vasten heeft vermoedelijk een soortgelijk effect: Glucose-tekort in de hersenen veroorzaakt een trance-toestand, een veranderde staat van bewustzijn, waardoor men de innerlijke wereld gaat zien. De wereld die voorafgaat aan de wereld van mentale constructies, waar we gewoonlijk in ronddolen.

Jezus trok zich terug uit zijn sekte (het Jodendom) en vastte in eenzaamheid. Daar kreeg hij direct contact met het goddelijke. Hij kwam terug naar zijn geloofsgemeenschap met een nieuwe leer. Dat werd door de oude machthebbers niet echt gewaardeerd.

Mohammed trok zich terug in een grot, nadat hij al jarenlang afzondering had gezocht. Daar raakte hij in een trance en had direct contact met het goddelijke. Als een veranderd mens bracht hij een nieuwe religie.

Zie je het patroon? De stichters van nieuwe religies trokken zich terug uit hun sekte en mediteerden in eenzaamheid, vaak gecombineerd met vasten of misschien in combinatie met magische plantjes. Zij kregen direct contact met het goddelijke en kwamen terug met nieuwe inzichten.

Machthebbers zijn niet blij met veranderingen. Zij hebben de macht al en verandering is niet goed voor hun machtsbasis. Machthebbers zijn ook niet blij met fundamentalisten, met mensen die zich onttrekken aan hun indoctrinatie en die terugkomen met nieuwe ideeën. Zulke mensen zijn gevaarlijk en men dient ze te bestrijden. En vooral dient men dergelijke nieuwlichterij te voorkomen. Daarom zijn machthebbers tegen het gebruik van sjamanistische plantjes, tegen het terugtrekken uit de geloofsgemeenschap, tegen het zoeken naar waarheid.

Hoe bedoel je, zoeken naar waarheid? De waarheid is al geformuleerd in de dogma's van onze religie. Dat is de ultieme en enige waarheid. Onze religie is de enige juiste, alle andere religies zijn bedenksels van apen, varkens, honden, addergebroed. Er is maar één waarheid en die ken je al. Al het andere is ketterij. Toch?

Als Christen kun je kiezen: wil je je leven lang gebukt gaan onder je kruis of wil je Jezus volgen? Als je Jezus wilt volgen, ga dan naar de woestijn om te vasten. Ga op Vision Quest. Doe je dat niet, dan kun je jezelf wel Christen noemen, maar geen volgeling van Jezus. Dat zijn twee totaal verschillende dingen. Ga naar de paus of naar de woestijn. Je kunt geen twee heren dienen.

Hetzelfde geldt voor de aanhanger van elke religie. Iedere religie versteent na verloop van tijd tot een gevangenis, die vol zit met gefossileerde mensen.

De ultra-orthodoxe Joden zijn daar een afschrikwekkend voorbeeld van. Hun heilige schrift houdt ze al duizenden jaren gevangen en ze zijn uit fase met de tijd. Ik ben de Verlosser van de Joden, die in mij geloven. Tot hen zeg ik: Verscheur de Torah en de Talmud. Verscheur de QaBaLaH. Vernietig je joodse identiteit en wordt een mens. Dan ben je vrij en mens. Heb je ook geen last meer van anti-semitisme.

Hetzelfde zeg ik in iets andere bewoordingen tegen Christenen, Moslims en aanhangers van andere religies. Verscheur je bijbel of koran. Vernietig je oude identiteit als Moslim of Christen en wordt een mens. Dan ben je vrij.

Als je jezelf Christen, Joods of Moslim noemt, doe je dat om 'ergens bij te horen'. Met geloof heeft het niets te maken. De ware fundamentalist keert terug naar de bron, waaruit alle religies zijn voortgekomen. En hij/zij doet alles wat nodig is om daar te komen.

Moet je daarvoor 'drugs' gebruiken? Raad ik gebruik van 'drugs' aan? Neen!

De meeste drugs zijn totaal onbruikbaar. Nicotine, cocaine, heroine, hennep, amfetaminen en ook alcohol zijn alleen maar schadelijk. Ik deel de mening van Moslims, dat alcohol drinken verkeerd is.

Tot je 25e levensjaar zijn je hersenen in snelle ontwikkeling en instabiel. Drugs gebruiken voor je 25e is een beetje dom.

Veel mensen kunnen spirituele ervaringen bereiken zonder drugs. Bijvoorbeeld door een Vision Quest, door langdurig vasten in afzondering en door meditatie. Een TRANCE-FORMATIE CD in combinatie met een brainmachine en CES (Cranial Elektro Stimulatie) is meestal ruim voldoende om spirituele ervaringen te krijgen.

Voor sommige mensen is dit alles niet voldoende. Voor mij was het niet voldoende, wellicht omdat mijn jeugd extreem traumatisch was. Als je van alles geprobeerd hebt om een authentieke spirituele ervaring te krijgen zonder drugs en indien je je geest hebt gedisciplineerd met jaren van meditatie én een authentieke spirituele ervaring is van levensbelang voor jou, dan kun je bepaalde sjamanistische drugs overwegen. VPRO Noorderlicht had ooit een artikel online staan. Omdat dit verdwenen is, heb ik het onderaan de pagina geplaatst.

In het algemeen: Als je jonger bent dan 25 of als je ook maar de geringste twijfel hebt: blijf dan af van drugs. Sjamanistische drugs zijn dynamiet voor je geest. Je kunt snel bij je fundamenten komen en ook heel snel je fundamenten opblazen. Voor de meeste mensen zijn drugs gewoon totaal ongeschikt.

De belangrijkste vraag die je jezelf dient te stellen is deze: Wil je een sociaal geaccepteerd mens zijn of wil je terug naar je fundamenten? In het eerste geval kun je redelijk succesvol worden. In het tweede geval wacht je een moeilijke weg met schitterende ervaringen en veel persoonlijke groei. Problematisch wordt het wanneer je niet echt kiest. Sommige van mijn cursisten willen fundamentalist worden, maar kunnen sociale acceptatie niet loslaten. Dan kom je in een soort niemandsland, waar je niet gelukkig kunt worden. Je mist de diepgang van het fundamentalisme en je mist de sociale acceptatie.

Noorderlicht over paddo's

origineel van dit artikel stond ooit op: http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/29098019/

Paddo onderzoek heeft tweede leven

Vier Amerikaanse onderzoekers brachten de jaren zeventig weer even tot leven. Ze gaven paddo's aan proefpersonen en onderzochten de effecten. De paddotrips bleken sterk te lijken op spontane spirituele ervaringen die mensen al eeuwen hebben beschreven. Voor sommige vrijwilligers was het zelfs de belangrijkste ervaring van hun leven.

Lekker op een bank liggen ontspannen terwijl je naar klassieke muziek luistert. En ondertussen genieten van wat geestverruimende paddestoelen. Niet direct een stereotiepe setting voor wetenschappelijk onderzoek. Maar dit was wel de aanpak die vier Amerikaanse onderzoekers, onder leiding van Roland Griffiths, beschrijven in Psychopharmacology van deze week. Zij gaven namelijk psilocybine, het werkzame bestanddeel van de paddo's, aan proefpersonen en keken vervolgens naar hun reacties. Ze waren er vooral in geïnteresseerd of de mystieke ervaringen van de gebruikers overeenkwamen met openbaringen die religieuze gelovigen al eeuwen melden.

De wetenschappers uit Baltimore en San Francisco bliezen het onderzoek naar paddo's nieuw leven in. Dit lag sinds de jaren zestig goeddeels stil, doordat nieuwe wetgeving het druggebruik aan banden legde. Overheden waren niet meer zo happig op de paddestoelen, nadat deze op grote schaal door hippies werden ontdekt. Ook het wetenschappelijk onderzoek werd door de nieuwe wetten ingeperkt. Overigens was het geestverruimende effect van de drug al langer bekend; in de eeuwen voor het hippietijdperk werd het ook gebruikt. Voornamelijk in bepaalde religieuze sferen waren de paddestoelen populair, vanwege de spirituele ervaringen die ze kunnen veroorzaken.

De wetenschappers gingen op zoek naar vrijwilligers voor hun experimenten. Maar niet iedereen die op zoek was naar een geestverruimende ervaring kwam in aanmerking. Alleen mensen die nog nooit hallucinerende drugs hadden gebruikt mochten meedoen. Bovendien wilden Griffiths en zijn collega's alleen vrijwilligers die zelf actief bezig waren met religie of spiritualiteit. Deze mensen konden de mystieke ervaringen die paddo's opwekken beter begrijpen en interpreteren, dachten de onderzoekers.

Uiteindelijk vonden ze 36 geschikte kandidaten bereid om mee te werken. Deze proefpersonen werden, met een tussenperiode van een paar maanden, twee volle dagen onderworpen aan het experiment. Op de ene dag kregen ze de paddostof psilocybine toegediend, de andere dag gaven de onderzoekers ze ritalin. Ritalin wordt normaal gesproken gebruikt als medicijn voor ADHD, maar nu moest het doorgaan voor placebo. De onderzoekers wilden namelijk een middel dat wel effect heeft op iemands geestelijke gesteldheid, maar niet voor hallucinaties zorgt.

Na afloop van hun trip werden de testpersonen ondervraagd. Uit de gegeven antwoorden bleek dat 22 van de deelnemers door het gebruik van de paddo's een 'compleet mystieke ervaring' ondergingen. Ze voelden hierbij 'opwinding', 'intens geluk' en 'vredigheid'. Ritalin leverde veel minder gelukzalige gevoelens op; hierbij beschreven maar vier mensen hun trip zo.

Na twee maanden ondervroegen de Amerikanen hun testpersonen opnieuw. De paddo's bleken nog steeds een veel grotere indruk gemaakt te hebben dan de 'placebo'. Drie van de ondervraagden vonden zelfs dat de paddotrip de belangrijkste spirituele ervaring uit hun leven was. Nog eens veertien mensen schaarden die bij de topvijf van belangrijkste gebeurtenissen. Volgens de onderzoekers is de paddoervaring voor deze vrijwilligers daarmee net zo belangrijk als bijvoorbeeld de geboorte van hun kind of het overlijden van een ouder. Over het ritalingebruik waren de testpersonen een stuk minder enthousiast. Niemand vond dit de meest belangrijke ervaring uit zijn leven en slechts twee plaatsten het bij de beste vijf.

Dit alles klinkt misschien als een aanmoediging om paddo's te gebruiken. De onderzoekers waarschuwen echter om er absoluut niet mee te gaan experimenteren. Tijdens het experiment waren de omstandigheden namelijk goed gecontroleerd, met zorgvuldig uitgezochte proefpersonen, een veilige omgeving en voortdurende ondersteuning van medewerkers. Desondanks gaf bijna één op de drie proefpersonen te kennen dat de paddo's zorgden voor angst of zelfs paranoia. "Onder ongecontroleerde omstandigheden is het niet moeilijk om voor te stellen dat deze emoties escaleren tot paniek en gevaarlijk gedrag" zegt Griffiths.

Sander van der Kruijssen

R. Griffiths, W. Richards, U. McCann en R. Jesse, 'Psilocybin can occasion mystical-type experiences having substantial and sustained personal meaning and spiritual significance', Psychopharmacology, 11 juli 2006.

Met Licht en Liefde, Andreas Firewolf

Korte auto-biografie